Blog Czarka

 Kenworth – amerykański producent samochodów ciężarowych (dawniej również autobusów miejskich i szkolnych) z siedzibą w Kirkland, w stanie Waszyngton. Przedsiębiorstwo założone zostało w 1912 roku i należy obecnie do grupy Paccar.  Więcej informacji na stronie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kenworth    

  Przedsiębiorstwo zostało założone przez T. A. Petermana, który w 1938 roku nabył aktywa upadłej spółki Fageol Motors z siedzibą w Oakland, w Kalifornii. W 1939 roku rozpoczęła się produkcja samochodów ciężarowych marki Peterbilt. W pierwszym roku działalności powstało 14 pojazdów, w kolejnym – 82.  Peterbilt stał się własnością spółki Pacific Car and Foundry (od 1972 Paccar), będącej także właścicielem marki Kenworth. W 1960 roku siedziba przedsiębiorstwa została przeniesiona do nowo wybudowanej fabryki w Newark. W 1969 roku otworzona została druga fabryka w Nashville, a w 1980 roku kolejna w Denton. Więcej informacji na stronie:   https://pl.wikipedia.org/wiki/Peterbilt    

  Luxtorpeda – popularne określenie wagonu spalinowego o aerodynamicznych kształtach, stosowanego w szybkich kolejowych połączeniach międzymiastowych w latach 30. XX wieku w Polsce. Popularnie mianem „luxtorpedy” pasażerowie określali również inne dalekobieżne wagony spalinowe eksploatowane przez PKP zarówno przed, jak i po II wojnie światowej.   Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku tabor tworzonych Polskich Kolei Państwowych stanowiły pojazdy przejęte od zaborców, wśród których znajdował się jeden wagon spalinowy. Eksploatacja tego wagonu pokazała, że jest on znacznie efektywniejszy niż wagony parowe oraz składy klasyczne z parowozem. Więcej informacji na stronie:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Luxtorpeda     Luxtorpeda:  https://www.youtube.com/watch?v=qmWJjtBR_0U&t=6s Film zaczerpnięty z Platformy Youtube.com

Pafawag 5Bt/6Bt (seria ED73 ) – normalnotorowy czterowagonowy elektryczny zespół trakcyjny wyprodukowany w roku 1997 w zakładach Adtranz Pafawag we Wrocławiu dla PKP, po podziale PKP eksploatowany był przez Przewozy Regionalne W 1993 roku Pafawag podjął się budowy pierwszego dalekobieżnego elektrycznego zespołu trakcyjnego – ED72, którego konstrukcja bazowała na rozwiązaniach z EN57 i jego przedłużonej wersji EN71.Podczas produkcji ED72 sukcesywnie wprowadzono kolejne udoskonalenia, 22. egzemplarz, wyprodukowany w 1997 roku, ze względu na znaczące zmiany, w szczególności związane z charakterystyką trakcyjną, otrzymał nowe oznaczenie – ED73... W 2019 roku jednostka została zezłomowana.  Więcej informacji na stronie:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Pafawag_5Bt/6Bt  

ED72 (typ 5Bs + 6Bs + 6Bs + 5Bs ) – normalnotorowy czterowagonowy dalekobieżny elektryczny zespół trakcyjny, wyprodukowany w zakładach Pafawag we Wrocławiu w latach 1993–1997 w liczbie 21 sztuk. Seria ta stanowi rozwinięcie najpopularniejszego polskiego zespołu trakcyjnego EN57 i jego przedłużonej wersji EN71.  W 1993 roku Pafawag podjął się budowy pierwszego dalekobieżnego elektrycznego zespołu trakcyjnego – ED72, zaprojektowanego z myślą o obsłudze przewozów międzyregionalnych na liniach Południowej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych. Jego konstrukcja bazowała na rozwiązaniach z EN57 i jego przedłużonej wersji EN71.  Więcej informacji na stronie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pafawag_5Bs/6Bs  

EN57 (typ 5B + 6B + 5B , 5Bk + 6Bk + 5Bk , 5BT + 6BT + 5BT , 5Bm + 6Bm + 5Bm , 5Bu + 6Bu + 5Bu i 5Bg + 6Bg + 5Bg ) – normalnotorowy trójczłonowy niskoperonowy elektryczny zespół trakcyjny, produkowany w zakładach Pafawag we Wrocławiu w latach 1962–1993 w liczbie ponad 1429 sztuk. Jest to najdłużej produkowany pojazd szynowy na świecie. Protoplastą serii EN5. Na bazie serii EN57 w Pafawagu skonstruowano także jednostki czteroczłonowe z dodatkowym członem silnikowym – EN71, wersje czteroczłonowe do ruchu dalekobieżnego (ED72 i ED73) oraz pojazdy do ruchu podmiejskiego (EW58) i EW60 dla Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście. EW60 po eksploatacji w PKP SKM sprzedano i przekazano spółce Koleje Mazowieckie, która poddała je naprawie głównej i modernizacji. W trakcie produkcji wprowadzano zmiany konstrukcyjne, które dotyczyły głównie elementów układu hamulcowego i jezdnego pojazdu. W jednostkach od numeru 1900 zastosowano zmodyfikowany kształt ściany czołowej oraz nowe wyposażenie kabin

Elektryczny zespół trakcyjny (EZT) – pojazd szynowy, składający się zazwyczaj z dwóch członów sterowniczych (po jednym na każdym końcu pojazdu, człony skrajne) oraz członów pośrednich, opartych na wózkach klasycznych lub tzw. wózkach Jakobsa, przystosowany do przewozu pasażerów. Charakteryzuje się zazwyczaj jedną wspólną przestrzenią pasażerską na długości całego pojazdu. Wykorzystywany zarówno w ruchu aglomeracyjnym (zwykle jedna przestrzeń pasażerska), jak i dalekobieżnym (wydzielone przedziały). Ma własny napęd, co umożliwia mu samodzielne poruszanie się po torach. Próby wykorzystania energii elektrycznej do napędu pojazdów trwały od czasu odkrycia elektryczności. W 1828 roku Węgier Ányos Jedlik zamontował skonstruowany przez siebie silnik elektryczny w modelu pojazdu i wprawił go w ruch – pojazd ten uważa się za pierwszy pojazd elektryczny.  Więcej informacji na stronie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Elektryczny_zesp%C3%B3%C5%82_trakcyjny  

Pendolino (z wł. „wahadełko”) – rodzina włoskich elektrycznych zespołów trakcyjnych dużych prędkości o prędkościach maksymalnych od 200 do 250 km/h, w większości przypadków posiadających wychylne nadwozie. Początkowo produkowane przez Fiat Ferroviaria, a później przez Alstom, który przejął Fiat Ferroviaria. Powstało kilkaset jednostek, które są eksploatowane przez kilkunastu przewoźników w Europie i Azji. Własne składy Pendolino posiada również PKP Intercity (seria ED250), które obsługuje nimi relacje łączące Warszawę z Bielskiem-Białą, Gdynią, Gliwicami, Jelenią Górą, Katowicami, Kołobrzegiem, Krakowem, Rzeszowem i Wrocławiem. Pomysł wychylania nadwozia pociągu zaczął być popularny w latach 60. i 70. W tym czasie wielu przewoźników kolejowych, którym zaimponowały koleje dużych prędkości uruchomione we Francji (TGV) i w Japonii (Shinkansen), zastanawiało się nad rozwiązaniem technicznym pozwalającym na zwiększenie prędkości podróżowania bez konieczności budowania dodatkowych specj